لمحه‌ای برای نصف جهان
تاریخ انتشار: ۸ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۲۱۴۲۸۷
۱۴ نفر از مطرح‌ترین مجسمه سازان ایرانی و خارجی به مدت ۱۵ روز در قالب اولین «سمپوزیوم بین‌المللی مجسمه سازی اصفهان» به دور هم جمع شده‌اند تا با نرم کردن و خم کردن فلز آهن همراه با ذوق هنری، آیینه ای از هنر مدرن مجسمه سازی برای نصف جهان خلق کنند که نشانگر دیار هنرمندان و هنردوستان کهن است.
به گزارش خبرنگار ایمنا، چند ماه گذشته بود که حمید قنادنیا، مدیرعامل سازمان زیباسازی شهرداری اصفهان در جمع اصحاب رسانه قول برگزاری اولین سمپوزیوم بین‌المللی مجسمه سازی را در اصفهان داد، چرا که جهان شهر اصفهان ازدیرباز مهد هنرهای مختلف و بر این اساس همواره هنرمندان؛ هنرجویان و هنردوستان ملی و فراملی علاقه‌مند بوده‌اند تا لمحه‌ای را در این جهان شهر بگذرانند و از هنر نیاکان این سرزمین تأثیر بپذیرند و یا بتوانند به اندازه‌ای یک کاشی و یا مقرنس بر این فضای هنری تاثیربگذارند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بیست وچهارم بهمن‌ماه، به همت مسئولان سازمان زیباسازی شهرداری اصفهان اولین سمپوزیوم بین‌المللی مجسمه سازی کار خود را به مدت ۱۵ روز آغاز می‌کند، این رویداد بین‌المللی علی رغم همه تحریم‌ها و جوسازی‌های شیپورهای رسانه‌ای استکبار جهانی، مبتنی بر سیاه نمایی علیه کشور ایران، با حضور هنرمندانی از کشورهای روسیه، ارمنستان و ترکیه در کنار زبردست‌ترین مجسمه سازان ایرانی در اصفهان تا هشتم اسفندماه ادامه دارد.
پیمان کریمی، دبیر این سمپوزیوم مجسمه سازی، ویژگی بارز این رویداد هنری را حضور مجسمه سازان مطرح و صاحب امضا و سبک در این عرصه دانسته و می‌گوید: آثار طراحی و ساخته شده در این سمپوزیوم از رئالیسم تا سبک‌های معاصر جهانی را مبتنی بر مؤلفه‌های شعار «اصفهان من شهر زندگی» شامل می‌شود.
همچنین محمد جواد شمس آرا، معاون طراحی شهری سازمان زیباسازی شهرداری اصفهان فلز و آهن را ماده اولیه این سمپوزیوم مجسمه سازی در اصفهان در خلق آثار عنوان می‌کند و می‌گوید: در این رویداد هنر ۱۱ هنرمند برجسته و تراز اول کشور در رشته مجسمه سازی و سه هنر مند از کشورهای خارجی حضور یافته‌اند، همچنین در میان هنرمندان ایرانی، یک هنرمند بانو نیز حضور دارد.
بر اساس اعلام مسئولین، قرار است همه آثار خلق شده توسط هنرمندان به صورت تجمیعی در یک نقطه‌ای از شهر به مدت چند ماه به نمایش عموم گذاشته و سپس هر یک از آثار در نقاطی از شهر به صورت دائم نصب شود.
در همین رابطه اسفندیار مرادپور، مجسمه ساز برجسته اهل شهرستان نقده آذربایجان غربی که سابقه حضور در سمپوزیوم‌های مجسمه سازی در کشورهای چین، کره جنوبی، روسیه، ترکیه، قزاقستان، فرانسه، آلمان، آرژانتین، کانادا، اوکراین، قبرس را دارد و در این سمپوزیوم در اصفهان شرکت کرده به ایمنا می‌گوید: اثرش در این رویداد هنری ترکیبی از اشکال مقرنس با فلز بوده که برگرفته از معماری سنتی شهر اصفهان است که به شکل پرواز درآمده است.
وی می‌افزاید: معماری اصفهان یک معماری سنتی است، من سعی کرده‌ام در این اثر، تلفیقی از معماری سنتی و مدرن را به مردم ارائه بدهم که ممکن است برای افرادی دلپذیر و برای افرادی ناخوشایند تلقی شود.
این هنرمند مجسمه ساز با بیان اینکه همواره هنر برای مردم از بدو تاریخ تا کنون قابل توجه بوده است، ابراز کرد: عمدتاً در این سمپوزیوم‌ها به دنبال برقراری ارتباط میان اثر هنری، هنرمند و مخاطب هستیم که در سایه این مهم، برگزاری سمپوزیوم‌ها با هدف به نمایش گذاشتن مراحل ساخت یک اثر هنری از ابتدا تا انتها در معرض دید عموم مردم است.
وی اظهار می‌کند: برگزاری چنین سمپوزیوم‌هایی از سوی شهرداری می‌تواند در ارتقا و رشد آگاهی و سواد هنری عموم مردم یک جامعه تأثیر بسزایی بگذارد.
هاکان سنگونول، مجسمه سازی برجسته‌ای از کشور ترکیه است که در اولین سمپوزیوم بین‌المللی اصفهان با سابقه ۱۸ ساله شرکت کرده و برگزیده چهار سمپوزیوم بین‌المللی در سال ۲۰۰۷و ۲۰۰۸ بوده است.
وی به ایمنا می‌گوید: اثر من جاده ابریشم و تبادل فرهنگ‌ها را نشان می‌دهد، چرا که در جاده ابریشم فقط کالاها مبادله نمی‌شد بلکه فرهنگ کشورهای که در مسیر جاده ابریشم بودند نیز تبادل می‌شدند.
این مجسمه ساز ترکی عنوان می‌کند: شعار امسال شهر اصفهان «اصفهان شهر زندگی است» که طرح من در خلق اثر هنری کنونی مبتنی بر فرهنگ‌های مشترک زندگی در ایران و ترکیه است.
محمد بهرامی، مجسمه ساز دیگری است که علاوه بر مدرسی دانشگاه‌ها و عضو هیئت علمی دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران، چندین دهه در این حرفه مشغول به فعالیت بوده و دارای سوابق حضور در فستیوال‌های مهم جهانی و ایرانی، جز هیئت داوران سمپوزیوم مجسمه سازی شهری در پکن چین نیز بوده است.
وی در توضیح اثر خود در این سمپوزیوم به ایمنا می‌گوید: این اثر الهام گرفته از منطق الطیر عطار است که به دنبال سیمرغ می‌گردند و در نهایت به وجود خود می‌رسند.
وی می‌افزاید: در تعیین طراحی اثر خود به موضوع پرنده تاکید کردم چرا که یکی از شاخصه‌های معماری در شهر اصفهان وجود کبوترخانه های متعدد با معماری خاص است و این امر باعث عجین شده فرهنگ مردم این دیار با پرندگان است.
این هنرمند ادامه می‌دهد: در جهان امروز، فلزوآهن به دلایل متعدد از جمله قیمت به صرفه، تکنیک پذیری و فرم پذیری بالا و مقاومت زیاد به عنوان مواد اولیه مجسمه‌های شهری مطرح است.
وی خاطرنشان می‌کند: سطح هنرمندان ایرانی در رشته مجسمه سازی همگام با سطح هنرمندان جهانی در حال پیش رفتن است و ما این همگامی و هم سطحی را به وضوح در سمپوزیوم‌های جهانی شاهدیم.
نادر قشقایی، رئیس سابق انجمن مجسمه سازان ایرانی که سابقه چهل ساله فعالیت در این حرفه را دارد، در توضیح اثر خود در این سمپوزیوم به ایمنا می‌گوید: عنوان اث ر من «امید و آرزو» است به این نحو بوده که یک انسان تحت فشار صنعت و مدرنیته به یک المان حجمی با فلز و آهن تبدیل شده ولی سعی دارد این انسان با دو لال فرشته گونه خود ذات فرشته‌ای خود را نمایش دهد.
وی تصریح می‌کند: تلاش من این است که در تمام آثار خود یک ارتباط تعاملی را با مردم برقرار کنم و عمدتاً از قرار دادن مجسمه بر روی پایه‌های بلند شهری خودداری می‌کنم.
رئیس سابق انجمن مجسمه سازان ایرانی خاطرنشان می‌کند: امروزه بیشتر ایده‌های مجسمه سازی در جهان غرب از برداشت‌های مسائل عرفانی جهان شرق است و در جهان کنونی بهترین امتیازات را جوانان مجسمه ساز ایرانی و آسیایی کسب می‌کنند.
وی می‌افزاید: بالغ بر ۱۰۰ نفر مجسمه ساز حرفه‌ای در ایران وجود دارند که البته متأسفانه به دلایل مختلف از جمله مسائل اقتصادی شاهد یک کاهش انگیزشی برای حضور جوانان هستیم.
رضا قره باغی، عضو هیئت علمی گروه مجسمه سازی دانشگاه نیشابور و دارای آثاری فاخر در اقصی نقاط تهران و طوس مشهد، درباره اثر خود در این سمپوزیوم به ایمنا می‌گوید: نام اثر من «در ستایش زاینده رود» بوده که فرمی اقتباسی از طاق‌های پل‌های تاریخی اصفهان و انعکاس آب و به طول ۷ متر است.
وی اضافه می‌کند: برای اینکه یکاثر مجسمه شهری ماندگار بشود باید بتواند از نگاه‌های عوامانه دور شده و مفاهیم بلندی را بیان کند، دراین اثر علاوه بر اینکه به شکل برش‌های هندسی ساخته شده، نگاه به سنت هم رعایت شده است.
این استاد دانشگاه تصریح می‌کند: آهن و فلز از جمله مواد اولیه ساخت مجسمه‌های شهری در قرن ۲۰ است که علاوه بر فرم پذیری قابلیت پوشش دهی بالا با مواد مختلف چون رنگ، استیل و اکسید آهن را دارد.
یوری تکاچنگو مجسمه ساز روسی و دارای ۵۰ سال سابقه فعالیت در این عرصه از دیگر شرکت کنندگان اولین سمپوزیوم بین‌المللی اصفهان است، که در توضیح اثر خود به ایمنا می‌گوید: تم سمپوزیوم «اصفهان شهر زندگی» است که بر این اساس اسم اثر من «مادرانه» شامل یک غزال مادر و یک غزال بچه است.
وی ادامه می‌دهد: غزال (آهو) در فرهنگ ایران زمین به زیبایی مشهور است، از سوی دیگر زندگی و حس مادرانه جز شاخصه‌های یک شهر زندگی بوده، همچنین این اثر برخلاف دیگر آثار در این سمپوزیوم که با ورق‌های فلزی ساخته شده‌اند، با میله‌های نازک فلزی و با الهام گرفته از خطوط منقش عربی طراحی شده است.
این مجسمه ساز روسی خاطرنشان می‌کند: با اشعار شاعران مختلف فارسی زبان چون خیام، سعدی، حافظ آشنا هستم و آهو در اغلب اشعار شاعران جایگاه ویژه ای داشت از این بابت این طرح را برای اصفهان انتخاب کردم.
وی اضافه می‌کند: اصفهان یکی از تمیزترین، زیباترین و بهترین شهرهای ایران و جهان است که توانسته است در طول زندگی خود حضور یابد.
محمد فخری، مؤسس و مدرس رشته مجسمه سازی هنرستان هنرهای زیبای اصفهان و دانشگاه هنر و مدیر انجمن مجسمه سازان اصفهان در رابطه به اثر خود در سمپوزیوم بین‌المللی اصفهان به ایمنا می‌گوید: این اثر از فرم‌های معماری و هنر اصفهان اقتباس شده است و مثل قوس یک اتاق است که از وسط دو نیم شده و در بالای آن مقرنس‌هایی از جنس فلز و آهن قرار دارد و به یک می‌نیمال تبدیل شده و با مخاطب ارتباط برقرار می‌کند.
وی ادامه می‌دهد: اصفهان شهر هنر است و وجه قالب هنر آن هنرهای سنتی بوده و عمدتاً با خطوط منحنی‌ها، مقرنس و آئینه کاری آشنا هستند، پیش بینی ما این است که مخاطب اصفهانی به راحتی می‌تواند با این اثر ارتباط برقرار کند.
این مجسمه ساز با اشاره به اینکه شهر اصفهان از جمله شهرهای زیبای جهان است، تصریح می‌کند: البته باید این زیبایی را حفظ کرد و با تولید آثار هنری دیگر چون مجسمه سازی بر چهره هنری این شهر افزود.
محمد رضا ذبیح الله زاده، مجسمه ساز مازندرانی است که دارای گواهی نامه درجه یک هنری در رشته مجسمه سازی و سابقه حضور در بالغ بر ۲۰ نمایشگاه و سمپوزیوم مجسمه سازی داخلی و خارجی در اقصی نقاط جهان را دارد.
وی در رابطه با اثرش در این سمپوزیوم به ایمنا می‌گوید: در دوران کرونا طرح‌های زیادی را به نشانه تکریم مدافعان سلامت طراح ریزی کردم که در نهایت به یک طرح با نشانه قلب رسیدم که امروز به صورت حجمی و با فلز و آهن در حال ساخت داریم.
بیژن غنچه پور، مدرس مجسمه سازی دانشگاه هنر تهران، خالق بالغ بر ۲۰ مجسمه در کشور و جهان به ایمنا، می‌گوید: بخشی از اثر فعلی الهام گرفته از هندسه اسلامی و مقرنس طراحی و داخل آن یک سر انسان به شکل صنعتی طراحی شده و ترکیب جهان مدرنیته و آزاد سنتی را نشان می‌دهد.
وی ادامه می‌دهد: عمدتاً ایده‌ها برای مجسمه سازها یک دفعه‌ای حاصل نمی‌شود و بر اساس جهان بینی مجسمه ساز و یا تجربه چند ساله حاصل می‌شود.
این استاد مجسمه سازی در دانشگاه خاطرنشان می‌کند: واقعیت این است که وضعیت مجسمه سازی و میزان انگیزش جوانان برای حضور در این رشته هنری رو به افول است، اما این بدان معنی نیست که خواسته جامعه نسبت به هنر مجسمه سازی کاهش یافته است.
مونا آقا بابایی تنها زن هنرمند مجسمه ساز حاضر در سمپوزیوم بین‌المللی اصفهان، دارای سابقه ۱۵ ساله فعالیت حرفه‌ای در رشته هنری مجسمه سازی و برنده جایزه هنرمند جوان از فستیوال مجسمه‌های کنار دریا سیدنی اظهار می‌کند: سبک ساخت مجسمه سازی من بر اساس بافت‌ها در اقصی نقاط کشور است و در این اثر به شکل بافت حصیر های شمال کشور اقدام کرده‌ام.
وی با اشاره به وجود ظرافت‌های خاصی که در اغلب آثار مجسمه‌ای خود ناشی از ظرافت‌ها دیدگاهی زنان، عنوان می‌کند: نکته قابل توجه در این اثر من این است که علی رغم داشتن حجم، ولی لایه داخلی نیز برای مخاطب به خوبی مشخص است
این مجسمه سازی خاطرنشان می‌کند: ویژگی خاص افراد شرکت کننده در این سمپوزیوم این است که اغلب افراد شرکت کننده از اساتید و مدرسین دانشگاه‌های تراز اول کشور هستند.
منبع: ایمنا
کلیدواژه: سمپوزیوم مجسمه سازی سمپوزیوم بین المللی مجسمه سازی اصفهان شهرداری اصفهان مجسمه سازی هنر مجسمه سازی شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق سمپوزیوم بین المللی اصفهان اولین سمپوزیوم بین المللی سمپوزیوم مجسمه سازی مجسمه سازان ایرانی رشته مجسمه سازی مجسمه سازی مجسمه ساز مجسمه سازی ادامه می دهد سمپوزیوم ها شهر اصفهان اثر خود شهر زندگی فلز و آهن اثر من
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۲۱۴۲۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اصفهان، اقلیم معناست
ایسنا/اصفهان خیال، غیرمادی، آیینی، رؤیایی، قدسی، والایی و متعالی است؛ اصفهان نیز یک شهر مناسکی است و چنین شهری قادر به‌عوض کردن سطح خود و تغییر سطح حضور ما است، به این معنا که بلافاصله مکان به پلکانی برای بالا رفتن بدل می‌شود.
این بخشی از جملاتی است که حمیدرضا شعیری، زبان‌شناس و استاد نشانه و معناشناسی دانشگاه تربیت مدرس، بعدازظهر چهارشنبه (۵ اردیبهشت‌ماه)، در موزه عصار خانه شاهی واقع در میدان نقش‌جهان بیان کرد.
او در این جلسه صحبت‌های خود را با طرح دو پرسشِ (چرا شهر معنا می‌دهد و چگونه معنا می‌دهد؟) آغاز کرد و گفت: وقتی می‌گوییم چیزی برای ما معنا دارد، یعنی آن چیز در ما اثر گذاشته و آن اثر به این دلیل است که هم ازنظر درونی (معنایی، مفهومی) و هم ازنظر بیرونی و در بیرون از ما و بر بیرون ما، تأثیرگذار است.
این استاد نشانه و معناشناسی سپس با طرح این پرسش که انسان چگونه مسیر بالایی را طی کرده است، ادامه داد: انسان از طریق خط، مسیر بالایی را طی کرده است. خط همواره به انسان اجازه داده تا به‌طور عمودی در فضا حرکت و مسیر بالا رفتن را طی کند. در معماری نیز از خطوط عمودی برای اوج گرفتن و کشیده شدن به آسمان، بهره گرفته می‌شد. پس‌از آن انسان خط منحنی یا چرخشی را ایجاد کرده تا از دو طریق به بالا برود، انسان پس از چرخش در خط گرد، به نقطه واحدی در بالا رسیده است.
شعیری خاطرنشان کرد: همه شهرهای ما انضباطی هستند؛ مدارس، نیروی انتظامی، درمانگاه و شرکت‌ها و غیره همه با همان هدف انضباطی هستند اما فضای برخی شهرها، به‌گونه‌ای طراحی‌شده که از این فضای انضباطی عبور کرده و به فضای خیالی نزدیک می‌شوند. اصفهان از میان شهرهای جهان، این قدرت را دارد که فضای انضباطی را رد کرده و ما را به سمت فضای خیالی حرکت می‌دهد.
او ادامه داد: یکی از کارهایی که معنا در شهر انجام می‌دهد، رهاییِ انسان‌ها از مرگ‌آفرینی و ایجاد حیات آفرینی است. عوامل و عناصری مقاومت در برابر مرگ را افزایش می‌دهد که یکی از آن‌ها به دلیل تولید و گسترش عالم خیال، فضاهای شهری هستند. شهرها با عقب راندن اندیشه مرگ در خیال، سبب ایجاد احساس خوشبختی و رضایت در انسان می‌شوند.
این معناشناس سپس با طرح این پرسش که چگونه شهرها به ایجاد احساس رضایت کمک می‌کند؟ گفت: اولین نکته، شهر مناسکی است. شهرها تاریخ‌های متفاوتی دارند. شهر مناسکی تعریف مناسبی برای اصفهان است؛ به دلیل اینکه هر نقطه‌ای از شهر قادر است ما را در برابر مواجه‌شدن با آن نقطه از جنبه مادی دور کرده و به عالم خیال وصل کند. خیال، غیرمادی، آیینی، رؤیایی، قدسی، والایی و متعالی است. شهر مناسکی قادر است بلافاصله سطح خود را عوض کرده و سطح حضور ما را تغییر می‌دهد. به این معنا که بلافاصله مکان به پلکانی برای بالا رفتن بدل می‌شود.
امکان نفوذِ بدون فاصله در میدان نقش جهان
این استاد دانشگاه بیان کرد: شهرها با دو چهرۀ بانقاب و نقاب دریده، ظاهر می‌شوند. شهرهای مدرن دارای نقاب هستند. یکی از مکان‌هایی که ما در آن با هیچ‌گونه نقابی مواجه نمی‌شویم، میدان نقش‌جهان است که به‌محض قرار گرفتن در آن، به نور، اکسیژن، آسمان و ابرها دسترسی داشته و امکان وصل شدن و گریز از خود به‌واسطه نردبان خیال را داریم. اگر طبقه دوم حجره‌های دور میدان نقش‌جهان را در نظر بگیریم، پوشش‌های سفید تورفته طبقات دوم کافی است که ما را با این نقاب ریختگی مواجه کند. نقاب نداشتن به معنای شفافیت و نور است. با تکرار این پوشش‌های سفید در خود، فضا تبدیل به یک فضای موسیقایی شده و هرکدام مانند نوت موسیقی به هم چسبیده و ادامه خیال را ممکن می‌کنند.
شعیری معماری را عامل مقاومت میدان نقش‌جهان در برابر امر کلان دانست و افزود: در این میدان، خطوط از طریق آجرها به هم متصل شده و درعین‌حال جدا هستند. در این میدان، غلبه امر جزء بر امر کلان آشکار است که ما را به خیال می‌برد. آنچه ما را به ماندن در میدان نقش‌جهان سوق می‌دهد، جزئی بودن میدان، آجرها، منحنی‌ها، طاق‌ها، مناره‌ها، گنبدها و ستون‌های ایوان عالی‌قاپو و ... است. بندهای بین آجرها، درها، حجره‌ها، شکل درها و دهانه‌ها همه در این جزء شریک هستند؛ اما مهم‌ترین نکته آن، آجرهایی است که از هم جداشده و به هم می‌چسبند. نکته بعدی موسیقی است.
این استاد نشانه و معناشناسی این پرسش را مطرح کرد که چگونه فضا قادر به تولید ضرب‌آهنگ است و چگونه ضرب‌آهنگ در ما تغییر ایجاد می‌کند و سپس در پاسخ گفت: هنگام قرار گرفتن در میدان نقش‌جهان، ریتمِ ما تغییر کرده و کند می‌شود. با قرار گرفتن در میدان نقش جهان، ریتم حرکتی ما به تعادل رسیده و این تعادل، مقاومت در برابر مرگ‌اندیشی است؛ و این‌گونه است که فضا در معنا شکل می‌گیرد. به این معنا که احساس سبکی و رهایی کرده و نمی‌خواهیم از این فضا دور شده و حس می‌کنیم در جایی هستیم که از مدت‌ها پیش به ما تعلق داشته‌ایم و این یعنی صمیمیت.
این استاد دانشگاه ادامه داد: فضاهایی مانند میدان نقش‌جهان، فضاهایی هستند که ما بلافاصله امکان نفوذ در فضا و سپس رهایی در آن را داشته و به همین دلیل ریتم بدن ما متعادل می‌شود. بعضی‌اوقات انسان‌ها برای دیدن فضایی باید تلاش بسیار کنند ولی برخی فضاها مانند میدان نقش جهان با همه وجود خود را در دستان ما قرار داده و این نفوذپذیری است.
این معناشناس ضمن اشاره به انواع مکان‌ها توضیح داد: مهم‌ترین مکان و همان مکانی که معنا می‌سازد را مکان‌های هستایشی، وجودی یا هستی محور دانست و بیان کرد: بلافاصله زمان قرار گرفتن در این مکان، وجود ما را ادامه داده و تبدیل به پلکانی شده که ما را به بالابرده و ادامۀ ما است نه جدای از ما؛ مکان به‌طور پدیدار شناختی بخش وجودی من است نه جدا از تن من و هردو نیز یکدیگر را ادامه داده و این‌گونه وصل شدن به خیال راحت‌تر است.
او با اشاره به اینکه فضا معرفت و شعور دارد، افزود: اوج دسته‌بندی پس از مکان‌های وجودی، مکان‌های امتزاجی است. به این معنا که در این مکان نه‌تنها مکان ادامه من و من ادامه مکان هستم، بلکه گویا مکان مادیات مکانی خود را نیز ازدست‌داده و جنبه فیزیکی مکان و تن من محوشده و هر دوبه‌یک توده در حال بخار تبدیل می‌شویم. امتزاج وجه جوهری حضور در مکان است. در این حالت، طاق‌ها، گنبدها و مناره‌ها مانند عروسی در لباس سفید یا نور یکپارچه، یک آیینه را تشکیل می‌دهند که آیینه در آیینه شده و در یک‌کلام به وضعیت ناب می‌رسیم که معصومیت حضور بوده و مکان به درجه والای حضور می‌رسد. در اینجا هیچ‌چیزی برای ما نامحرم نیست.
انتهای پیام
دانشجویان سال سوم دانشگاه‌ها، بورسیه دانشگاه فرهنگیان می‌شوند